ايـنـــجـا
فــــــــَـقــــط
واژه مي فـــُـــروشــــيـم
و
ســــُـکــوت مي خـــَـريــم
چــه تـــِـجــارت درد نـــاکي ســـت ...!!!

راست گفتی رفیق ...
روزگار بی حوصلگی هاست!
این روزها ،هرکسی میخواهد به هر نحوی از دست تو آسوده باشد
به هر بهائی ...
 

با چشم‌های بی‌فروغ میون راست و دروغ
خودم رو گم می‌کنم توی این شهر شلوغ
پچ پچ آدمکها بس که تو هم می‌دوه
دیگه فریاد من رو سایه‌ام ‌هم نمی‌شنوه

 

از خوب به بد رفتن به فاصله ی لذت پریدن از یک نهر باریک است؛ اما برای برگشتن باید از اقیانوس گذشت...

سوختم باران بزن شاید تو خاموشم کنی،شاید امشب سوزش این زخمها را کم کنی،آه باران... من سراپای وجودم آتش است،پس بزن باران ، بزن شاید تو خاموشم کنی



 

 امروز در جایی ایستاده ای که اندیشه هایت تو را به انجا برده اند و فردا هم در جایی خواهی بود که اندیشه هایت تو را ببرند.

درد می کشم،

از این به ظاهر آدمها که نمی فهمند

و خود فکر می کنند خیلی می فهمند

و من آرام نگاه تلخی می کنم،

لبخند تلخی می زنم

و آرام درد می کشم،

سکوت می کنم....سکـــــــــــــــوت !!!

آبی تر از آنم كه بی رنگ بميرم

از شيشه نبودم كه با سنگ بميرم

من آمده بودم كه تا مرز رسيدن

همراه تو فرسنگ به فرسنگ بميرم

تقصير كسی نيست كه اين گونه غريبم

شايد كه خدا خواست كه دلتنگ بميرم

 لالالالا بخواب دنیاخسیسه...
                                                        واسه کمترکسی خوب مینویسه...
یکی لبهاش همیشه غرق خندست...

                                              یکی پلکاش توخوابم خیس خیسه...

یکی داره هزارویک ستاره!!!

                                                   یکی جز"یادتو"هیچی نداره

کوچه ها را بلد شدم...       خیابانها را بلد شدم...

ماشینها ، مغازه ها، رنگهای چراغ قرمز ، جدول ضرب راحتی!!

دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.ولی هنوز گاهی میان آدمها گم میشوم

آدمها را بلد نیستم

روزی خواهم آمد و پیامی خواهم آورد.

در رگها نور خواهم ریخت و صدا  خواهم در داد

" ای سبدهایتان پرخواب ، سیب آوردم ، سیب سرخ خورشید"

خواهم آمد ،گل سرخی به گدا خواهم داد.

لحظه ها می گذرد...

آنچه بگذشت ، نمی آید باز

قصه ای هست که هرگز دیگر نتواند شد آغاز...

زندگـــی یعنی :
بخـند هر چند که غمگینی , ببخـش و فراموش کن هر چند که دلگـیری ...
اینگـــونه بودن زیــباست هــر چند که آسـان نیست نیست نیست .....

قایق دیگر جوابگو نیست...

کشتی باید ساخت     

اینجا مثل من تنها زیاد است.....

روی هر پله که باشی خدا یه پله از تو بالاتره

نه به خاطر اینکه خداست

بلکه به خاطر اینکه دستتو بگیره

 هیچ رودخانه و جویباری را امید حیات نبود ، اگر می خواست از شیب تپه                                                                                     یا    کوهستانی اوج بگیرد
                                    و   این همان عملی است که من انجام داده ام
آری . حیات ندارم ، 
                                      اما در صف تسلیم شدگان نیز قرار نگرفته ام

سفری باید کرد.تا به عمق دل یک پیچک تنها که چرا ، این چنین سخت به خود می پیچد.

شاید از راز درونش بشود کشفی کرد.

شاید او هم دلتنگ است.

شاید...

من اين روزها.. صِداي ثانيه ثانيه ِ فراموش شُدنم را ميشنوم

تواین دنیاهركس یه نیمه گمشده داره كه فقط لایق همونه.

پس سعی نكن درساختن پازل زندگیت تقلب كنی

امــشـــب خـــیــلـــی خـــســتــــم...

کــاش مـــیــشــد

گــــوشـــه ای نـــوشـــت:

خـــدایـــا! امــشـــب خــیــلـــی خـــســتـــم...

فـــردا صـــبـــح بـــیـــدارم نــکــن....

 عجیب است دریا

                 همین که غرقش میشوی
                                                   پس می زند تو را    درست
  مثل بعضی از آدم ها...

ضیافت های عاشق را خوشا بخشش خوشا ایثار..
خوشا پیداشدن در عشق برای گم شدن دریا...
چه دریایی میان ماست خوشا دیدار ما در خواب...
چه امیدی به این ساحل خوشا فریاد زیر آب...
 

بچه های خیابونی
بیتابن از سرگردونی
مهاجرهای شب زده
کجا برن به مهمونی
چی کار کنن زمستونی

با صدای بی صدامثل یک کوه بلند
مثل یک خواب کوتاه یه مرد بود یه مرد
با دستهای فقیربا چشمهای محروم
با پاهای خسته یه مرد بود یه مرد
 

با صدای بی صدامثل یک کوه بلند
مثل یک خواب کوتاه یه مرد بود یه مرد
با دستهای فقیربا چشمهای محروم
با پاهای خسته یه مرد بود یه مرد
 

یـکـه و تـنـهـا در هـجـوم سـایـه هـا

گنجشگك اشي مشي, لب بوم ما مشين
بارون مياد خيس ميشي, برف مياد گوله ميشي
ميفتي تو حوز نقاشي
خيس ميشي, گوله ميشين
ميفتي تو حوز نقاشي
كي ميگيره فراش باشي
كي ميكشه قصاب باشي
كي ميپزه آشپزباشي
كي ميخوره حكيم باشي
گنجشگك اشي مشي..

تنها،
       تنهایی عامل نا امیدیست،

تنها،

        خستگی روح، عامل کناره گیریست!

و تنها،

          بی همزبانی ،عامل همٌ وغم و درد است.

پس
 
         حواست باشد،

                         که بازی زمانه، گرفتارِ اندوهت نکند

بکش دل راشهامت کن مراازغصه راحت کن.....                                                                                             خستم ازلبخنداجباری...خستم ازحرفای تکراری...                                                                                                 
 

می گذرد...! تند و آسان و سبک!!! بهترین دوست، خداست، او آن قدر خوب است که اگر یک گل به او تقدیم کنید دسته گلی تقدیم تان می کند و

 یادمان باشد که خدا هیچ وقت ما را از یاد نبرده است.

... هرچه ناديدني بود از مردم دنيا ديدم . حال ميدانم آسايش نابينا از چيست

دنبال واژه ها نباش . واژه ها فريبمان ميدهند. وقتي اولين حرف الفباي فارسي كلاه سرش برود ، فاتحه بقيه را بخوان ...     

به انتهای بودنم رسیده ام…

اگر احساس رنج کردی، بی حکمت نیست، چیزی در دلت هست که باید بسوزد تا تو پاک شوی.

وقتي دلم به درد مياد و کسي نيست به حرفهايم گوش کند...

وقتي تمام غمهاي عالم در دلم نشسته است...

وقتي احساس مي کنم دردمند ترين انسان عالمم...

وقتي تمام عزيزانم با من غريبه مي شوند...

مرا اینگونه باور کن

    کمی تنها کمی خسته

          کمی از یادها رفته

             خدا هم ترک ما کرده

                    خدا دیگر کجا رفته؟

حکایت من ؛ حکایت کسی است که عاشق دریا بود ، اما قایق نداشت ... دلباختۀ سفر بود ؛ همسفر نداشت ... حکایت کسی است که زجر کشید ، اما ضجه نزد ... زخم داشت و ننالید... گریه کرد ؛ اما اشک نریخت ... حکایت من ؛ حکایت چوپان بی گله وساربان بی شترست ! حکایت کسی که پر از فریاد بود ، اما سکوت کرد ؛ تا همۀ صداها را بشنود ... !!

حکایت من ؛ حکایت کسی است که عاشق دریا بود ، اما قایق نداشت ... دلباختۀ سفر بود ؛ همسفر نداشت ... حکایت کسی است که زجر کشید ، اما ضجه نزد ... زخم داشت و ننالید... گریه کرد ؛ اما اشک نریخت ... حکایت من ؛ حکایت چوپان بی گله وساربان بی شترست ! حکایت کسی که پر از فریاد بود ، اما سکوت کرد ؛ تا همۀ صداها را بشنود ... !!

در چشمانم تنها يي ام را پنهان مي کنم* * در دلم ، دلتنگي ام را** در سکوتم ، حرفهاي نگفته ام را در لبخندم ، غصه هايم را دل من چه خردسال است ، ساده مي نگرد ساده مي خندد ، ساده مي پوشد دل من از تبار ديوارهاي کاهگلي ست ساده مي افتد

خدایا میدونی حالم خوبه مگه نه؟