زندگی یک بازی درد آور است زندگی یک اول بی آخر است زندگی کردیم و اما باختیم کاخ خود را روی دریا ساختی

اگه یه روز تنها شدی ، بغض کردی و دلت می خواست گریه کنی ولی دلیلی واسه گریه کردن نداشتی بدون دل خدا واست تنگ شده و می خواد صداش کنی

زندگی مرگ است و مرگ است زندگی/پس درود بر مرگ و مرگ بر زندگی

زندگی مرگ است و مرگ است زندگی/پس درود بر مرگ و مرگ بر زندگی

اشک بهترین پدیده ی دنیاست ولی تا زیباترین چیزهارو از آدم نگیره خودشو نشون نمیده

وامانده ام که تا به کجا می توان گریخت, از این همیشه ها که ندارند باورم , حال مرا

           نپرس که هنجارها مرا مجبور می کنند بگویم که بهترم

خــــدایـــــا 

 لــــــــحظـﮧ هآے ســــکوتم؛

پـــــر هیآهــــــــــو تریـטּבقــــآیق زنـבگیم هستنـב

مــــــملو از آنــــــچـــﮧ

مــــےخوآهم بـــــــــــــــگویم

و

نــــــــــــمـےگـــــویم..

خدا تنها روزنه امیدیست که هیچ گاه بسته نمیشود...

تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد...

با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت

                                        کسی که نشسته است

با خدا باید بنشینیم دو تایی
دور میزی ترجیحا گرد
متقاعدش کنم که تنهایی چقدر درد بزرگی ست
تا لبخند بزرگی شاید
بر صورتِ گرد ِ زمین نقاشی کند

گم شده ام

خودم را گم کرده ام

آهای "من " کجایی؟!

این روز ها تلخ میگذرد.دستم میلرزد از توصیفش...

همین بس که:

نفس کشیدنم در این مرگ تدریجی مثله خودکشی کردنست با تیغ کند! 

بودیم و کسی پاس نمی داشت که هستیم .باشد که نباشیم و بدانند که بودیم

مرداب به رود گفت :

    چه کردی که زلالی ؟!

              جواب داد :

                     ” گذشتم ... “

یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی
تـعطیــل است
و بچسبانی پشت شیشه ی افـکارت
باید به خودت استراحت بدهی
دراز بکشی
دست هایت را زیر سرت بگذاری
به آسمان خیره شوی
و بی خیال ســوت بزنی
در دلـت بخنــدی به تمام افـکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند
آن وقت با خودت بگویـی
بگذار منتـظـر بمانند !

رسم زمانه است

اگر نرم باشی تو را له میکنند

اگر خشک باشی تو را میشکنند

در مبارزه بین موج و صخره در ساحل دریا

موج همیشه برنده خواهد شد .

نه از طریق قدرت ، بلکه به خاطر تداوم . . .

در تمام رنجهایی که میبریم

آنکه با ماست جان فدای سرش

آنکه با ما نیست دعای خیر ما پشت سرش

سـکوت" خطرناکتر از "حـرفهای نیشدار" است!

بـــدونِ شَـك کسی کــــه "سُکــوت" مـی کــند،

روزی حرفهایش را سرنوشت به شما خواهدگفت

کاش میدانستم

چه کسی این سرنوشت را برایم بافت

آنوقت به او میگفتم

یقه را آنقدر تنگ بافته ای

که بغض هایم را نمیتوانم

فرو بدهم